رایج
ترین مشکل در شناسایی و معرفی نسخه های خطی که به دلیل افتادگی و یا گاه غیر معمول
بودن شیوه کتابت نسخه ممکن است رخ دهد، شناخت دقیق درست عنوان نسخه است. از سوی
دیگر عدم امکان دسترسی به نسخه ها و عدم رویت مستقیم به ناشناخته بودن نسخه منجر
خواهد شد. در فهرست نسخه های خطی کتابخانه صدوقی یزدی (یزد – ایران) که استاد ارجمند آقای سید احمد حسینی
اشکوری زحمت فهرستنویسی آن را کشیده اند، نسخه ای به شماره 95 معرفی شده که ایشان
آن را قرآن کریم معرفی کرده اند و مشتمل است بر سوره فاتحه تا سوره کهف. البته حجم
نسخه کمی غیر عادی است، یعنی 352 برگ آنهم برای بخش اندکی از قرآن کریم. خوشبختانه
ایشان تصویری از انجامه نسخه را آورده اند (ص 76). هر چند هنوز نمی توان به قطع
یقین سخن بگویم اما تقریبا مطمئن هستم که نسخه مذکور مجلد نخست تفسیر کتاب الله
ابوالفضل بن شهردویر است که کتابخانه مجلس تصویر نسخه برگردان آن را چندی پیش با
مقدمه دوست فاضل آقای سید محمد عمادی حائری منتشر کرده است. نکته جالب توجه آن است
که نسخه مجلس ناقص است و بخشی از تفسیر سوره کهف از آن افتاده است اما در نسخه حاضر
همانگونه که در تصویر نیز می توان دید، کتاب با آخرین آیه از سوره کهف پایان یافته
است. نسخه همان ویژگی نسخه های دیگر شناخته شده زیدیان طبرستان را دارد یعنی حاشیه
نویسی خاص که مطالب تعلیقه با خطی در اطراف نسخه آمده است (درباره این خصویت
همچنین بنگرید به الذریعه، ج 4، ص 257). انجامه نسخه اهمیت فراوانی دارد. ابتدا
بهتر است تا متن آن را به طور کامل نقل کنیم:

«الحمد
لله الذی انزل علی عبده الکتاب فلم یجعل له عوجاً و اعان باتمام تنمیق بعضه عبدا
محوجاً// و الصلوة علی رسوله الذی // دخل الناس فی دینه افواجاً// و آله الذین
کانوا// سماه الهدی نجوماً و فی بحر العلوم// امواجاً العبد الحقیر// المحتاج الی
رحمة (در اصل رحمت؟) خالق الامم یوسف بن رستم // الموطن ببلالم لاجل الفقیه العالم
العامل // الاجل فقیه سلیمان بن فقیه حسن جما//ستانی اسعده الله تعالی فی
الدا//رین و ابلغه الامانی بحق // القرآن و السبع المثانی // و السلام علی من //
قراء و عمل به.

در
زیر انجام مذکور تاریخ فراغت از استنساخ نسخه نیز چنین ذکر شده است:

«قد
وقع الفراغ من کتبته صبیحة یوم الاحد سابعة عشر من شهر الله المبارک صفر فی تاریخ
اربع و ثمانین و ثمانمائة من هجرة خیر البریة و السلام و به نسعتین».[1]

درباره
فقیه احتمالاً زیدی که نامش در اینجا آمده یعنی سلیمان بن حسن جماستانی اجمالاً
مطلبی نیافتم اما درباره برادر وی یعنی یوسف بن حسن جماستانی نامش در نسخه 6623
دانشگاه تهران آمده است که آن نسخه نیز ارتباطی با تفسیر کتاب الله دارد و توصیف
دقیقی از آن را مرحوم دانش پژوه در فهرست نسخه های خطی کتابخانه مرکزی و مرکز
اسناد دانشگاه تهران (تهران، 1357ش)، ج 16، ص 314-319 آورده است.