لینک های روزانه
    آمار بازدید
    بازدیدکنندگان تا کنون : ۱۹۸٫۷۸۳ نفر
    بازدیدکنندگان امروز : ۱ نفر
    تعداد یادداشت ها : ۱۱۵
    بازدید از این یادداشت : ۷۲۲

    پر بازدیدترین یادداشت ها :
    اشاره کردم که اضافات مرحوم منزوی هم از حیث سبک و زبان خاص ایشان است و نوع تعابیر به کار رفته توسط ایشان به وضوح می تواند الحاقی بودن عبارتهایی که توسط ایشان به احیاء الداثر افزوده شده را نشان دهد. نمونه ای دیگر از این الحاقات، مطالبی است که ایشان در آخر شرح حال شیخ ابراهیم قطیفی آورده است. برای خواننده که در شرح حال آقابزرگ می خواند که آن مرحوم شاگرد آخوند خراسانی بوده شاید این عبارتها بسیار شگفت و عجیب باشد:
    و یشیر اسکندر بیگ فی عالم آراء، ص ۱۴۴ الی مشاجرات جرت بین القطیفی المترجم له و بین المحقق الکرکی المؤید من قبل الشاه، أدت الی عزل الوزیر نعمة الله الحلی الاتی ذکره و الذی کان تلمیذ القطیفی و من معارضی الکرکی. و من أسباب الخلاف بینهما هی مسألة سیاسیة بین الحکومتین الایرانیة و الترکیة العثمانیة. فهل علی الشیعة الراضخین تحت الحکم السنی العثمانی أداء الخراج؟ و هل یحل لهم المعاملة بها أم لا...
    مراجعه به اصل نسخۀ احیاء الداثر نشان می دهد که دقیقا جای که متن به نحو ملموسی هم زبان و مفهومش با چنین جملاتی تغییر کرده در حقیقت افزوده های مرحوم منزوی است و آنچه که آقابزرگ در شرح حال قطیفی نوشته، چنین است:
    الشیخ حسام الدین ابراهیم بن سلیمان القطیفی؛ المعاصر للمحقق الکرکی و المتوفی بعد سنة ۹۴۵ کما یظهر من بعض اجازاته الآتیة و تصانیفه. و له الرضاعیة و السراج الوهاج الذی فرغ منه ظهیرة السادس و العشرین من شعبان سنة ۹۲۴ و اجازته الطویلة ذات الفوائد للشیخ شمس الدین محمد بن الحسن الأسترآبادی تاریخها سنة (۹۲۰) و اجازته الکبیرة المتضمنة لاجازة من فخر المحققین،کتبها للشیخ شمس الدین محمد بن ترکی و ذیّلها لولده الشیخ منصور فی سنة ۹۱۵ و استظهر فی اللؤلؤة عن رسالته أن وروده إلی العراق کان قبل التاریخ بسنتین و اجازته للسید شریف بن نور الله بن شمس الدین محمد شاه و هو والد القاضی نور الله الشهید الحسینی التستری فی سنة ۹۴۴ یروی فیها عن شیخ ابراهیم بن الحسن الدراق بلاواسطة مشافهة و بواسطة جمع آخر أوثقهم علی بن جعفر بن أبی سمیط عن الدراق. و هو عن شیخه علی بن هلال الجزائری تلمیذ ابن فهد کما فی إجازته للخلیفة شاه محمود، و اجازته للسید معزالدین محمد بن تقی الدین محمد الاصفهانی سنة ۹۲۸.
    و فرغ من کتابة نفحات الفوائد فی سنة ۹۴۵ و له إثبات الفرقة الناجیة و تعیینها و له إیضاح النافع فی شرح النافع فی مختصر الشرایع و له الرسالة النجفیة فی سهو الصلوة الیومیة قرئها علیه بعض تلامیذه فکتب بخطه الانهاء علیه فی ۱۴ ج ۲ سنة ۹۲۷ (و النسخة) عند الشیخ عباس القمی. و ممن یروی عه المولی کریم الدین الشیرازی کما ذکره السید حسین بن حیدر الکرکی فی مشیخته و یأتی ولده الشیخ علی بن ابراهیم ابن سلیمان و له الهادی إلی الرشاد فی شرح الارشاد موجود فی الرضویة و قطعة من أواخر باب الوصیة بخط بعض تلامیذه فی حیاته (۹۳۷) وصفه الکاتب بعنوان الشیخ حسام الدین ابراهیم بن سلیمان – سلمه الله تعالی من جمیع الآفات و العاهات- و الکاتب هو السید النسابة عبدالله بن الحسن بن علی بن محفوظ ابن أحمد الحسینی الشهیر فی زمانه بأبی جبلی و سابقاً بأبی تمام ضمن مجموعة موقوفة لمدرسة السید البروجردی.
    دوشنبه ۱۶ تير ۱۳۹۳ ساعت ۱۴:۴۵
    نظرات



    نمایش ایمیل به مخاطبین





    نمایش نظر در سایت