ریاض العلماء و حیاض الفضلاء اثر عالم و کتابشناس متبحر عصر صفوی، میرزا عبدالله افندی از جمله آثار ارزشمندی است که به کوشش استاد ارجمند جناب آقای سید احمد اشکوری منتشر شده است. رنجی که ایشان در خواندن و تصحیح این کتاب متحمل شده اند، بسیار ستودنی است و کافی است به همان برگی از نسخه که ایشان در آغاز جلد اول کتاب آورده اند، نگاهی مجدد بیندازیم تا میزان زحمتی که برای انتشار کتاب صرف شده است، دریابیم. با این حال اینک می توان تحقیق جدید و کاملتری از کتاب را ارایه کرد. خاصه آنکه بخش رجال اهل سنت کتاب هنوز منتشر نشده و اهمیت خاصی دارد.

در سلسله یادداشت هایی که پس از این خواهم آورد، نکاتی که در هنگام مطالعه کتاب به آن برخوردم و عموما مواردی از تصحیف اسامی است، خاطر نشان خواهم کرد. همچنین برای تصحیح کتاب به نظر می رسد انجام این نکات سودمند باشد:

افندی نسخه های خطی فراوانی را دیده و گاه وصفی از آنها آورده و فوائد مندرج در نسخه ها چون اجازه روایت و سماع و دیگر نکات را متذکر شده است. بخش اعظمی از این نسخه ها فهرست شده است و به جاست تا در چاپ جدید این موارد را متذکر شد.

ارایه فهرستی از آثار خطی عالمانی که شرح حال آنها آمده و ذکر محل نسخه ها خالی از لطف نخواهد بود.

برخی از رجال زیدیه شرح حال آنها آمده اما به دلیل ناشناخته بودن این عالمان در سنت امامیه، افندی نیز آنها را به درستی نشناخته است. به عنوان مثال در جلد سوم، ص 295 از عالم و امام زیدی المرشد بالله یحیی بن حسین بن اسماعیل شجری و مشایخ وی سخن رفته اما هویت وی شناخته نشده است.