علامه سید مرتضی عسکری رحمه الله علیه

شاید نخستین باری که با این نام آشنا شدم، سالهای پایانی دوره دبیرستان بود که گرم تحصیل در رشته علوم تجربی ناگاه علاقه وافرم به تاریخ به نحو جدی کار دستم داد و در بحبوحه خواندن کتابهای شیمی و ریاضی و زیست برای کنکور که حاصلش تلاف کردن عمر است مثل باقی مراحل تحصیل و آدمی بیشتر فراموش می کند تا آنکه یاد بگیرد، از جمله کتابهای که به خواندن آنها پرداختم، کتاب عبدالله بن سبا و دیگر افسانه ها از علامه سید مرتضی عسکری بود. طرح موضوع کتاب برایم جذاب نمود و به دنبال آن کتابهای دیگر علامه چون نقش ائمه در احیاء دین و احادیث ام المومنین عائشه را خواندم. بعدها کتابهای دیگر علامه چون القرآن الکریم فی روایات المدرستین، معالم المدرستین را نیز خواندم.

اما چرا این یادداشت کوتاه را برای درج در سایت کاتبان می نویسم، دلیل جز فقدان آن عالم ربانی نیست که امروزها مجالس متعددی در بزرگداشت وی برگزار می شود. به گمان تاریخ نگاری علامه را بتوان در یک نگاه این گونه خلاصه کرد، ایشان معتقد به وجود دو جریان در سراسر تاریخ اسلام بودند، مدرسه اهل بیت و مدرسه خلفا که البته انشعابات خود را داشته است. کتاب معالم المدرستین تلاش جدی علامه در نشان دادن تفاوت های این دو مدرسه است و در کتاب نقش ائمه در احیاء دین به نحو خاص تلاش های ائمه در تبیین مدرسه اهل بیت را با تکیه بر برخی مسائل تاریخی نشان داده اند.

یادش گرامی باد